Op een herfstige zaterdag in november trof Cobu Boys D3 middenmoter VVZ D4 uit Soest. Op papier een wedstrijd waarin de punten redelijk eenvoudig in eigen huis zouden kunnen worden gehouden. En ook moesten worden gehouden gelet op het feit dat alle concurrenten voor de kopposities mindere tegenstanders zouden treffen op deze zaterdag en dus punten zouden pakken.
Op het veld bleek echter niets van het verschil op de ranglijst. Integendeel, VVZ bleek zich veel beter op de wedstrijd te hebben ingesteld en zette zich onmiddellijk schrap, fanatiek in de duels en compact spelend. Na zwakke en ongeconcentreerde trainingsarbeid op de maandag verscheen de D3 in diezelfde trant nu futloos en zonder focus op het veld en maakte geen moment de titel-aspiraties waar.
Naarmate de 1e helft vorderde bleek dat beide teams veel spelers achter de bal hielden. Dit leidde er toe dat er op het overvolle middenveld continu duels werden uitgevochten zonder dat één van beide ploegen de aanvallers vrij voor het doel konden brengen. Daardoor ontstond een wedstrijd vrijwel zonder enige doelkans met veel flipperkast-voetbal op de middelste zone van het veld. Daarbij kwam dat beide teams nauwelijks in staat waren een geslaagde combinatie op de mat te leggen. Uiteindelijk leidde dit tot een eerste helft die het aankijken eigenlijk niet waard was. Slechts eenmaal verscheen VVZ dreigend voor het Cobu Boys doel, maar de inzet van de VVZ-speler kon gekeerd worden doordat Sam Oud en Boris Kroon gezamenlijk in de baan van de schuiver gleden. Een knappe verdedigende actie van beide heren en daarmee één van de weinige hoogtepunten. De rust brak aan na een foeilelijke 1e helft en met een begrijpelijke 0-0. Maar niets leek nog verloren en alles was nog mogelijk.
In het begin van de 2e helft leek de D3 het initiatief enigszins naar zich toe te trekken. VVZ werd verder naar achteren gedrukt, maar alle inspanningen leidde uiteindelijk slechts tot één gevaarlijke situatie voor het VVZ-doel. Een VVZ-verdediger kon de bal op de doellijn wegkoppen en ook in de daarop volgende scrimmage lukte het wonderwel niet om de bal over de lijn te werken.
Inmiddels zakte de wedstrijd als totaal steeds verder weg naar een bedenkelijk niveau. Dom balverlies, foute passing, slechte balcontrole, onvoldoende omschakeling, gebrek aan concentratie: de D3 had een off-day en VVZ deelde in de malaise en kon ook te weinig. Langzamerhand begon het gevoel te ontstaan dat een 0-0 misschien wel het maximaal haalbare zou kunnen worden hetgeen qua resultaat nog aanvaardbaar zou zijn. Het mocht echter niet zo zijn. Geheel in de sfeer van de wedstrijd speelde VVZ de bal zonder plan of doel naar voren, maar had geluk dat de vlag van de grensrechter onverwachts naar beneden bleef in een situatie die de schijn van buitenspel had. Enigszins omslachtig wist VVZ in de ontstane verwarring de situatie uit te spelen en de 0-1 aan te tekenen.
Hierna viel Cobu Boys D3 steeds verder uiteen. Hoewel alles, gelet op de klok, nog mogelijk was werd niet gezamenlijk de strijd aangegaan om de gelijkmaker te forceren, maar viel het team integendeel steeds meer in linies en individuen uiteen. Voorin stonden Joas Strating, Bram Scholten en Adam Al Arqoubi verkeerd gepositioneerd en konden op geen enkele wijze een mogelijkheid creëren. De middenlinie met Kjell Makkes, Vincent Beekelaar, Ali Yuksel en Bekir Dogan was te traag in de omschakeling en opbouw en ook de veelgeprezen verdediging met Nils Valkengoed, Boris Kroon, Tomas van Riemsdijk, Stijn van Noort, Sam Oud en Ekrem Kayalar klungelde er lustig op los. Ook coaches Marijn Makkes en Jan Maarten van Riemsdijk bleven in gebreke want slaagden er op geen enkele manier in om op een tactisch creatieve manier in te grijpen teneinde het tij te keren. En zo zakte de gehele formatie steeds verder in het moeras.
VVZ was daarbij de grote winnaar. Ook dat team rommelde maar wat aan, maar had in ieder geval de beleving om er wat van te maken en bovendien het geluk dat de scheidsrechter in discutabele situaties de gasten regelmatig het voordeel van de twijfel gunde.
Het was dan ook niet verwonderlijk dat VVZ diep in de 2e helft de 0-2 kon aantekenen. De organisatie in de Cobu Boys verdediging was weer eens ver te zoeken met 3 van de 5 verdedigers voor de bal en veel te ver doorgeschoven. Alleen Stijn van Noort en Tomas van Riemsdijk joegen nog vergeefs achter hun tegenstanders aan, maar VVZ kon de overtal-situatie uitspelen en na mistasten van de Cobu Boys doelman kon een VVZ-speler de bal eenvoudig intikken: 0-2.
Kort daarop nam de scheidsrechter de juiste beslissing namelijk om de wedstrijd af te fluiten en een einde te maken aan dit matige optreden.
Door het verlies en de verwachte winst van de concurrenten (VOP 2-1 tegen KVVA, Hoogland 0-2 tegen Nieuwland en Roda 2-5 tegen Victoria) zakte de D3 naar de 3e (en virtiueel 4e) plaats met een achterstand van 5 punten op de nummer 1 met nog 5 wedstrijden te spelen (in een loodzwaar programma tegen diezelfde nummer 1 en de nummers 3 en 4!). Gelet op de huidige stand zullen alle zeilen moeten worden bijgezet om uiteindelijk een plek bij de eerste 5 ploegen veilig te stellen. En het team en de coaches zullen met serieus trainen op maandag en een geconcentreerde team-prestatie op zaterdag revanche moeten nemen.
Men of the match: Bram Scholten voor zijn niet aflatende inzet.
Leave a Comment