Warm, kunstgras, zwarte en zweterige tenue’s, 2 leuke en jonge ploegen die scherp speelden, een scheidsrechter die een lichte voorkeur had voor Hees, en een grensrechter die een vrije dag had gekregen van Schiphol en op het veld van Hees alle Boeings wilde plaatsen met zijn continue gevlag. Het was een onveilige situatie, maar gelukkig is zijn werk net zo goed als zijn taak als grensrechter: er kwam geen Boeing het veld op. De eerste (oefen)wedstrijd van het seizoen zit erop.
Allereerst over Hees 2: voor de wedstrijd hoorde onze trainer van hun trainer dat ze een aantal keer samen hadden getraind, een redelijk nieuw elftal hebben en gaan voor handhaving in de reserve 2e klasse. Het is een hele leuke groep jongens. Vriendelijk, geen gezeik, en willen voor elkaar werken.
Over de jongens van Cobu Boys 2: tijdens de warming-up gaf de trainer elke speler een bepaald takenpakket en dat was voor Ruben te veel om te handelen. Hij raakte geblesseerd aan zijn kuit, moest de strijd staken en werd onze grensrechter. Helaas, want op de training laat hij zich zeer positief zien en we wilden hem graag eens in actie zien.
In de week voor de wedstrijd hoorde de trainer verschillende geluiden dat er jongens zijn die het niveau van het team minder vinden dan vorig jaar. Hier heeft de trainer scherp op gereageerd, en na de eerste helft van gister zien ook de laatste twijfelaars dat het nergens voor nodig is om aan zichzelf en elkaar te twijfelen.
We begonnen compact tegen Hees met veel positiewisselingen waar menig eredivisieclub een puntje aan kan zuigen. De taken die werden meegegeven werden tot in perfectie uitgevoerd en resulteerde in een compleet verward Hees. Niemand wist in welke opstelling wij speelden, er werd continu gespeculeerd en vragend naar de trainer van Hees gekeken. Ze konden er niet mee omgaan.
Dit resulteerde in een wedstrijd waar Hees de bal had, wij niks te vrezen hadden, en uiteindelijk via Road Runner Jesse Janssen op een 1-0 voorsprong kwamen. Een splijtende pass over de verdediging van Hees en een geweldige sprint en dito afronding van onze snelheidsduivel zorgde voor zowel verbaasde als blije gezichten in het team. Ze hadden door dat ze eigenlijk best wel een goed team zijn. Gelegenheidsaanvoerder Jeffrey Polhoud (die consequent Justin wordt genoemd door de incapabele trainer) kon met recht de motor op het middenveld worden genoemd. Hij heeft 256 kilometer gerend en was ook erg belangrijk bij de 1-0.
Tot aan de drinkpauze was Cobu Boys de betere. De trainer kreeg vleugels en maakte tactische keuzes die uiteindelijk de wedstrijd deed kantelen in het voordeel van Hees. 1 ding scheelt: van fouten moet je leren, en dat gaan we dus ook doen.
In de 2e helft hadden we mede vanwege wisselingen niks in de melk te brokkelen. Wesley, onze huisschilder en spits ging wegens vermoeidheid van Jonathan zonder morren op rechtsback spelen. Deze situatie tekent onze groep: zonder morren, zonder gedoe en gezeik wilt iedereen zichzelf opofferen voor het team en doen ze hun uiterste best.
Dit is exact de reden waarom wij dit seizoen gaan verrassen. We zijn een team. We kunnen voetballen. We zijn intelligente jongens. We durven offers te maken.
Ondanks dat er maar een paar individuen worden genoemd kan niemand tekort worden gedaan. Iedereen speelde erg goed. Sven en Lorenzo hadden geweldige reddingen, Enrico ‘kippie’, heeft nog steeds een stuk kuit van zijn directe tegenstander tussen zijn kiezen, Jonathan ligt nog steeds aan de beademing door de kilometers die hij heeft gemaakt, Ronald heeft een gekneusde vinger van alles goed neerzetten continu, Matthieu deed technisch goede dingen, Yairo laat zien dat je nooit moet opgeven, Jeffrey was een gloednieuwe auto en had na de wedstrijd al een kilometerstand van 230.000, Jesse, John en Michael hebben de baan van de aarde sneller laten gaan met hun sprintjes en Wesley was onvermoeibaar en positief aanwezig, Bryan kan geweldig voetballen, Walid en Furkan deden hun uiterste best en Justin heeft spierpijn in zijn kaken wegens tactische besprekingen.
Wij gaan verrassen dit seizoen. Let maar op. Ik kan niet wachten op de volgende wedstrijd.
Guio
Attachment
Leave a Comment