Net als vorig jaar waren er weer acht Cobu Boys veteranen in den verre te bewonderen. Van 1 tot en met 8 mei verbeterden deze onvermoeibare klussers de onderwijsomstandigheden van de kinderen in Bosansko Grahovo. Dit is een dorp te midden van confronterende oorlogsresten op 75 kilometer afstand 
van Livno, de hoofdstad van Kanton 10 in Bosnië. Een streek die zwaar beschadigd raakte door de burgeroorlog van 1992-1995. Bizarre omstandigheden op slechts tweeduizend kilometer verwijderd van Amersfoort. De veteranen voltooiden een op zeer succesvolle wijze het 20e project van de Stichting Liaison in Bosnië.
Werkzaamheden
Begin april waren de rotte houten kozijnen van 3 lokalen al vervangen door nieuwe kunststof varianten. Door de slechte kozijnen zaten de kinderen met jassen, dassen en mutsen in hun lokalen toen eind maart de temperatuur weer eens stevig onder nul zakte en er een stevige sneeuwlaag lag. Lokale vaklieden vervingen de kozijnen als voorbereiding op de komst en het verblijf van de acht veteranen van onze club. Doel van de missie was de drie lokalen weer een stevige opknapbeurt aan de binnenkant te geven. Plafonds en lampen schoonmaken, muren stuken en bijwerken, muren in twee kleuren verven, lampen spuiten, laminaatvloer leggen, plinten aanbrengen, schoonmaken …….. Een scala aan werkzaamheden in drie klaslokalen waarvan twee lokalen muren hadden die tot vier meter hoog waren.
Circusartiesten en specialisten
Zie daar de aanleiding tot doldrieste circusacts van heren op leeftijd, balancerend op wankele Bosnische ladders, hangend aan balken die in dertig jaar geen opknapbeurt hadden gehad.
Onvermoede kwaliteiten kwamen naar boven. Daar waar de achterblijvers in het Amersfoortse clubhuis vreesden dat er vooral veel opzichters meegingen, bleek de dagelijkse waarheid anders. Vol overgave stortten de mannen zich op alle werkzaamheden. Kunstzinnige zaagspecialisten, onmisbare trapvasthouders, sjouwende foam- en laminaatverdelers, vakkundige laminaatleggers die ook na 180 m2 laminaat onvermoeibaar leken, een creatieve plintenspecialist met oog voor detail, een heuse verf- en kitkampioen met een onverwoestbaar arbeidsethos, voormalige balkunstenaars, meters zwevend boven de vloer, kunstzinnige radiatorenbewerkers, teveel om op te noemen.
Omstandigheden
Gelukkig werden zij in hun dagelijkse werkzaamheden aangenaam ondersteund door de nodige Bosnische lunches en bijbehorende lokale vloeibare specialiteiten. Directeur Vojo reed speciaal naar de watervallen van Martinbrod om daar forellen te halen, conciërge Bolo werkte aan de gezondheid van de veteranen door een groot deel van de voorraad sigaartjes zelf op te roken. Intussen gaan hardnekkige geruchten dat hij een eigen handeltje in sigaren is begonnen. Ook loopt hij trots door het dorpjes met de nieuwste sjaal van de Krasse Knarren.
De dagelijkse tocht naar de basisschool in Bosansko Grahovo en terug naar het hotel in Livno voerde door een prachtig natuurlandschap met stevig confronterende beelden. Nog steeds zijn hier de kapotgeschoten cabriolethuizen zichtbaar die tijdens de burgenoorlog zijn verlaten. Ze vormen een triest bewijs van wat mensen elkaar aandoen. De resten van de oorlog zijn in de mensen en het landschap nog confronterend zichtbaar. Mijnenbordjes herinneren en waarschuwen niet zomaar de natuur in te lopen. Ook al werken demining teams hard aan de opruimen, toch ligt er nog een lelijke voorraad van deze instabiele rommel in de bodem van de vlaktes die op de werelderfgoedlijst kunnen komen. Voorwaarde is wel dat al die mijnen worden geruimd…
Livno
In Livno leerden de veteranen klussers de omgeving kennen. De plaatselijke eettentjes en kroegjes mochten zich een behoorlijk stevige omzetverhoging verheugen. De tegenprestatie was beslist adequaat en fenomenaal. Heerlijk eten en drinken, welgemeende gastvrijheid, wedstrijden van Ajax en Feyenoord op het Bosnische scherm met eigen commentaar en een aangename verbroedering. Helaas konden we dit jaar geen wedstrijd van de plaatselijke voetbalclub NK Troglav bezoeken. Het werk moest immers af! Laat dat stellen van prioriteiten maar aan de veteranen over.
De terugreis bracht ons nog kort in Trogir waar we de laatste uren voor de terugvlucht doorbrachten. Lichtelijk vermoeid kwamen we rond 23.00 uur in Rotterdam aan. De vijf gepensioneerden mochten de week in alle rust vervolgen. Bij de drie actief werkenden ging om 6 uur de wekker weer af.
Kortom
Wat een fantastische week, wat een geweldig team van een bijzondere vereniging die Cobu Boys heet. Heel veel dank aan Jan Stapper, Henk van de Kamp, Bert de Ruiter, Piet Vastenburg, Rini van den Bor, Ralph Sargent en Herman van de Vlasakker. Dank ook aan Henk Vliek en Arie van Bemmel die ervoor zorgden dat we onderweg naar en terug van het vliegveld in Rotterdam ruim konden zitten. Dank voor alle positieve ondersteunende reacties op de Facebookpagina.
Hvala lijepa aan allen! Hoe eenvoudig blijkt het toch steeds weer om iets tastbaars voor anderen te doen. Op naar volgend jaar…?!
Pozdrav veliki,
Aart de Ruiter
bestuursvoorzitter van Stichting Liaison in Bosnië
https://nl-nl.facebook.com/StichtingLiaisonInBosnie/
Attachment
Leave a Comment