Wedstrijdverslag Cobu Boys D3 – Hoogland D10: 12-0

Wedstrijdverslag  Cobu Boys D3 – Hoogland D10: 12-0

Spreuk van de week:

“Ik zeg alleen iets tegen de scheidsrechter als hij iets verkeerds ziet of iets helemaal niet ziet”.

Johan Cruijff (Nieuwe Revu, 19 april 1974, nr. 16)

 

Voor het eerst op eigen terrein mocht de nieuwe D3 het voor de beker opnemen tegen Hoogland D10. Op voorhand was niet duidelijk wat precies kon worden verwacht omdat de tegenstander de eerdere bekerwedstrijd met de enigszins onwaarschijnlijke uitslag van 0-23 had verloren. Snel in de wedstrijd werd ook duidelijk waarom: het betrof hier een jong, nieuw, team dat maar weinig tegenstand kon bieden. Een onwennige situatie die herkenbaar was voor de technische staf want dat was de beginsituatie van de D3 vorig seizoen.

Direct vanaf het eerste fluitsignaal ontspon zich daarom een zeer eenzijdige wedstrijd. Hoogland D10 slaagde er vanaf de aftrap niet in om op de helft van Cobu Boys te komen en het wachten was op doelpunten. Nadat Joas Strating nog een terecht toegekende strafschop had gemist was hij het die met een mooi diagonaal schot in de linkerbovenhoek de ban na een kwartier spelen brak: 1-0.

Na de 1-0 voerde Cobu Boys de score op regelmatige wijze op naar 4-0 bij de rust waarbij er sprake was van een aantal primeurs. Zo tekende Stijn van Noort – halverwege de eerste helft opererend vanaf het middenveld – voor zijn eerste competitiedoelpunt (en scoorde daarna nog tweemaal). Ook kregen wij voor de eerste keer een strafschop mee in plaats van tegen.

Na rust verscheen doelman Nils van Valkengoed als speler in het veld (weer een primeur) en kon de technische staf zich de luxe permitteren om van een 4-4-2 opstelling om te schakelen naar een 3-4-3 formatie. Op regelmatige wijze werd de voorsprong uitgebouwd naar 12-0 waarbij opviel dat Boris Kroon goed uit de voeten kon als linksbuiten en ook scorend vermogen (2x) heeft.

Het team kreeg de opdracht om verzorgd te blijven spelen, niet allemaal naar voren te gaan rennen, de bal zo breed mogelijk te houden en niet te egoën. Die opdracht werd naar behoren uitgevoerd en  daarom bleef het aardig om naar te kijken. Een laatste primeur was er ook: in de zeer sportieve wedstrijd liep Sam Oud in de achtervolging per ongeluk een doorgebroken Hoogland-speler omver en ontving daarvoor een gele kaart. Ook dat kan wel eens  gebeuren en is onderdeel van het spelletje.

Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in de stromende regen met een grote uitslag. Aan de score kan niet teveel waarde worden gehecht, maar het was ook een wel een keer plezierig om niet te hoeven vechten voor iedere meter en ontspannen te kunnen spelen om ritme te krijgen.

Man of the match: Ali  Mercan Yuksel die als laatste man geconcentreerd en taakgericht bleef verdedigen.

Leave a Comment

(required)

(required)